TIJD: 11.00 UUR - 17.00 UUR

De meeste beelden die ik maak drukken een menselijke emotie uit. Dat geldt voor de beelden van vrouwen, maar zeker ook voor de bloemen en handen. Het zijn sierlijke figuratieve bronzen beelden die tamelijk gedetailleerd zijn uitgewerkt.

De bloemen hebben een boodschap van kracht en vertrouwen en stralen positiviteit uit. Ze lijken kwetsbaar maar ze zijn sterk.

De beelden van handen zie ik als portretten van een volstrekt eigen en intiem deel van het menselijk lichaam.
Zowel de vorm van een hand als iemands motoriek is persoonlijk. In handen is veel uit te drukken, van kwetsbaarheid tot kracht, van geven tot ontvangen. 

De beelden van vrouwen gaan over het dagelijks leven van de vrouw.
De vrouwen worden uitgebeeld tijdens het doen van alledaagse dingen.
Het zijn momenten waar iets aan vooraf gaat en waar iets na komt, als een korte stilstand tijdens een actie in een haperende film.
Je zou er bij wijze van spreken op kunnen wachten tot de beweging zich voortzet.
De handelingen, gebeurtenissen die ik vastleg, worden als het ware boven het dagelijks leven uitgetild, hoe gewoon ze in werkelijkheid ook zijn.

Bij de meeste beelden van vrouwen heb ik een gedicht geschreven dat de gedachten van de vrouw, die ik verbeeldde, zou kunnen weergeven. Maar deze gedichten kunt u ook lezen zonder de beelden erbij te zien, en de beelden ‘blijven ook staan’ zonder gedichten.

Uitgedaagd tot het lezen van gedichten van Delphine Lecompte, die zich grote vrijheid permitteert in haar werk en haar fantasie de vrije loop laat, ben ik geïnspireerd beelden achter mijn beelden op te schrijven, te dichten.
Naast stille waarnemingen vullen absurde gedachten en wensen de gedichten. Iedere vrouw die ik heb uitgebeeld, draagt haar eigen verhalen in haar eigen context met zich mee.